top of page

Lycaenidae

Theclinae

Theclini

Satyrium

Satyrium

Ogończyk tarninowiec - Satyrium spini ([DENIS & SCHIFFERMÜLLER], 1775)

Pierwszy opis

  • [DENIS, M. & J. I. SCHIFFERMÜLLER] (1775): Ankündung eines systematischen Werkes von den Schmetterlingen der Wienergegend herausgegeben von einigen Lehrern am k. k. Theresianum. 1-323, pl. I a+b, Frontispiz. Wien (Augustin Bernardi).
spini_01.jfif

Oryginalna nazwa

  • Papilio spini [DENIS & SCHIFFERMÜLLER] (1775)

Synonimy

  • Papilio spini FABRICIUS, 1787

  • Fixsenia spini (FABRICIUS, 1787)

  • Papilio lynceus ESPER, 1779 (preocc.)

  • Papilio cerasi HERBST, 1804 (preocc.)

  • Nordmannia spini ([DENIS & SCHIFFERMÜLLER], 1775)

  • Strymonidia spini ([DENIS & SCHIFFERMÜLLER], 1775)

Etymologia

  • Łać.: prunus spinosa - śliwa tarnina, tarnina, tarka (Prunus spinosa L.) gatunek krzewu z rodziny różowatych (Rosaceae Juss.). Występuje niemal w całej Europie, w zachodniej Azji i północnej Afryce. W Polsce jest to gatunek pospolity na niżu i niższych położeniach górskich. Jest bardzo zmienny i tworzy mieszańce z innymi śliwami.

Podgatunki

  • ssp. spini ([DENIS & SCHIFFERMÜLLER], 1775) (Papilio); TL: Germany. D: SEU, CEU.

  • ssp. melantho (KLUG, 1834) (Lycaena); in Ehrenberg, Symbolae phys., Ins. 4: pl. 40, f. 10-1, D: Caucaus, Armenia, Asia Minor, Lebanon, Iraq, Iran, Talysh, Kopet-Dagh.

Rozmieszczenie

  • gatunek o zasięgu transpalearktycznym, znany w całej Europie od południowej Hiszpanii i Wysp Brytyjskich po daleki Wschód Rosji, Koreę i Japonię

  • w Azji występuje na Bliskim Wschodzie, w Azji Mniejszej, na Kaukazie, w Azji Centralnej oraz we wschodniej Syberii, północnych Chinach, Mongolii, Korei i Japonii

satyrium_spini[1].png
satyrium_spini[2].png
  • w Polsce gatunek znany z obszaru całego kraju

  • wszędzie pospolity

   Środowisko, miejsce występowania

  • skraje lasów

  • polany leśne

  • świetliste lasy liściaste

  • przytorza i przydroża

  • doliny rzeczne

  • ekstensywnie użytkowane sady i ogrody

  • w górach na łąkach porośniętych kwiatami

Fenologia

aporia crataegi.png
  • w południowo-wschodniej Polsce gatunek daje jedno pokolenie w roku - od połowy kwietnia do drugiej dekady czerwca

  • w górach czas lotu wydłuża się do początku lipca

  • w sprzyjających sezonach motyle pojawiają się już w drugiej, a nawet pierwszej dekadzie marca

Rośliny żywicielskie

  • Rzeżucha łąkowa Cardamine pratensis L.

  • Rzeżucha leśna Cardamine flexuosa With.

  • Rzeżucha trójlistkowa Cardamine trifolia L.

  • Czosnaczek pospolity Alliaria petiolata Bieb.

  • Rzeżusznik piaskowy Cardaminopsis arenosa L.

  • Chrzan pospolity Armoracia rusticana Gaertn.

  • Gęsiówka szorstkowłosista Arabis hirsuta (L.) Scop.

  • Wieżyczka gładka, gęsiówka wieżyczkowata Arabis glabra (L.) Bernh.

  • Gorczycznik pospolity Barbarea vulgaris W. T. Aiton

  • Pleszczotka górska Biscutella laevigata L.

  • Pleszczotka Biscutella mollis Loisel.

  • Wieczernik damski Hesperis matronalis L.

  • Wieczernik Hesperis lacinata All.

  • Miesiącznica roczna Lunaria annua L.

  • Miesiącznica trwała Lunaria rediviva L.

  • Żywiec bulwkowaty Dentaria bulbifera L.

  • Stulisz lekarski Sisymbrium officinale (L.) Scop.

  • Urzet barwierski Isatis tinctoria L.

Home
  • RG1
  • Black Facebook Icon
  • Black Instagram Icon
  • Black Flickr Icon
Orcid id.jpg

    © 2005-2021 by Jarosław Bury - All rights reserved.                                                                                                                        Date of last update: 30.03.2022

bottom of page